Januari 2022

Woensdag 6 oktober was het dan zover: ik mocht een dag meelopen op een van de leerpleinen en kennis maken met het nieuwe voltijdscurriculum. Vanuit het perspectief van mijn lectoraat Samen Opleiden & Professionaliseren is het nieuwe voltijdscurriculum een interessant onderzoeksobject, omdat het beoogt nog beter aan te sluiten op de praktijk van de leerkracht in de school. De ideeën onder het nieuwe curriculum sluiten heel goed aan bij wat ik belangrijk vind in Samen Opleiden: het werken vanuit gelijkwaardigheid en daarbij de kwaliteiten van de praktijk in de scholen, de kwaliteiten van de opleiding en die van de studenten zo optimaal mogelijk op elkaar af te stemmen.

Wat ik zag is dat de leerpleinen hun naam eer aan doen. Het lijkt in niets op de schoolse setting die we veelal nog gewend zijn op pabo’s. Opleiders en studenten starten in een grote ruimte gezamenlijk de dag op en daarna zijn er voor studenten allerlei activiteiten die uitnodigen zich te verdiepen in een inhoud (in dit geval rondom de kinderboekenweek), zich te verbreden (gebruik van IT in de klas) en samen te werken aan concrete lesactiviteiten die ze later die week gaan uitvoeren in de eigen stagegroep. Aan het einde van de dag is er een gezamenlijke afsluiting met een terugkoppeling naar de doelen en een vooruitblik naar het werken in de praktijk.

Ik heb genoten van de energie van onze studenten, de leerkrachten in spe, die actief meedenken, zich via allerlei kleinere en grotere activiteiten laten meenemen in didactiek, pedagogiek en vakinhoud en die vanuit oprechte interesse en betrokkenheid meedenken met andere studenten. Ik heb genoten van de voortdurende koppeling die de opleiders leggen tussen theorie en hoe het in de praktijk zou kunnen of wat de moeite waard is om in de praktijk te onderzoeken. En tot slot heb ik genoten van de opleiders die als rolmodellen lieten zien hoe waardevol en leuk het is om samen onderwijs te verzorgen en met en van elkaar te leren. Op momenten is deze manier van opgeleid worden en leren voor studenten en opleiders nog wel wennen, maar het was mooi om te zien dat die onwennigheid geen probleem is, maar besproken kan worden zodat de leerpleinen voor iedereen meerwaarde opleveren.

Het leerplein gaat het om het spel tussen kansen creëren en kansen grijpen, daarbij ontstaat leren. Mijn observaties hebben mijn nieuwsgierigheid nog meer aangewakkerd. Ik ben nieuwsgierig naar hoe lukt het om het leerplein te verbreden naar de rijke leerwerkomgeving op de scholen. Hoe wordt dan de verbinding gelegd? Hoe doen studenten dat en welke rol spelen mentoren en schoolopleiders daarin? Ervaren zij ook de rijkheid en ruimte die leerpleinen bieden om eigen keuzes te maken? Bespreken studenten en begeleiders leermogelijkheden met elkaar? Met andere woorden: welke kansen worden in de praktijk gecreëerd en gegrepen?

Ik zou het fijn vinden om hierover door te praten en door te denken. Wie zou dat ook willen?
Ik hoor graag van je! Je kunt mij bereiken op: lectoraatsamenopleiden@hsmarnix.nl.

Miranda